Αλίμονο στο λαό, που περιμένει από το σάπιο “παρελθόν” να του χτίσει ένα υγιές “μέλλον”. (*)

Ολο το σάπιο, διεφθαρμένο και μολυσματικό κομμάτι του πολιτικού συστήματος, παραμένει στη θέση του. Ακλόνητο και αλώβητο. Και το χειρότερο από όλα: κρυφό. Ετσι δεν ξέρουμε ποιος από όλους αυτούς σε κόμματα, βουλή, υπουργεία, περιφέρειες, δήμους, δημόσιες υπηρεσίες, σωματεία και τα παρόμοια είναι ο καθαρός και ποιος ο βρωμιάρης. Ποιος ετοιμάζεται να μας καταπιεί και ποιος μας υπερασπίζεται. Ποιος λεηλατεί το μέλλον μας και ποιος αντιστέκεται. Αν αντιστέκεται κανένας σε αυτή την λαίλαπα.
Δηλαδή αυτή τη στιγμή όλες οι πολιτικές και κοινωνικές εστίες μόλυνσης και διαφθοράς είναι ακέραιες και στην θέση τους.

Ολα εκείνα τα πρόσωπα και οι ομάδες προσώπων και οι διασυνδέσεις και τα κανάλια και η διαπλοκή μεταξύ τους, όλοι δηλαδή εκείνοι που εργάστηκαν για την καταστροφή και την λεηλασία αυτού του τόπου και της κοινωνίας, που είναι υπεύθυνοι για τον ανθρώπινο πόνο και την οδύνη που βλέπουμε και νιώθουμε καθημερινά, για τα ανθρώπινα δράματα, τις αυτοκτονίες συμπολιτών μας και την απόγνωση του έλληνα, παραμένουν άγνωστοι και στο σκοτάδι. Και φυσικά ατιμώρητοι. Ατιμώρητοι, ναι.
Από την πολιτική ηγεσία, από την δικαστική ηγεσία, από την πνευματική ηγεσία, από την εκκλησιαστική ηγεσία, από καμμιά ηγεσία αυτού του τόπου δεν ακούγεται φωνή. Δεν ακούγεται κραυγή αγανάκτησης. Δεν ακούγεται ουρλιαχτό για την μεγάλη ύβρη, για την θεόρατη αλαζονεία. Να είναι όλοι όσοι εγκλημάτισαν πάνω στο σώμα του λαού και στο μέλλον του, στην θέση τους. Στην θέση τους. Σε θέση εξουσίας μάλιστα. Ετοιμοι να ξανακάνουν τα ίδια εγκλήματα.
Ω, ναι. Είναι έτοιμοι να ξανακάνουν τα ίδια εγκλήματα πατριώτες. Τα ίδια και χειρότερα από όσα μας έκαναν ως τώρα.
Κι όχι μόνο αυτό. Οι ηγεσίες μας οι πολιτικές, χωρίς καμμία μα καμμία συστολή, χωρίς καμμία συναίσθηση του σε τι συνεργούν και συνέργησαν αυτοί και οι προκάτοχοί τους, ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΑ ΕΝΔΕΙΞΗ ΜΕΤΑΜΕΛΕΙΑΣ, χωρίς ούτε ένα ελάχιστο συγγνώμη προς τον λαό, έχουνε την τόλμη, να εμφανίζονται μπροστά μας, να εμφανίζονται σαν να μην συνέβη τίποτε, και να υποστηρίζουν πως θα χτίσουν το μέλλον μας. Θα χτίσουν αυτοί οι ύποπτοι, το δικό μας μέλλον. Αυτοί οι κατεδαφιστές του παρόντος και του παρελθόντος μας. Των ονείρων ενός λαού.
Υποστηρίζουν πως θα χτίσουν το μέλλον μας. Με όλα τα όργανα του διεφθαρμένου παρελθόντος στην θέση τους. Υποστηρίζουν πως θα μας πάνε στο μέλλον, στην προκοπή, στην “νέα μεταπολίτευση”. Με μόνο το έγκλημα φανερό και όλους τους ενόχους κρυμμένους. Και ατιμώρητους.
Δεν υπάρχει πιο μεγάλος εμπαιγμός από αυτόν: να υποστηρίζει το σάπιο παρελθόν μας ότι θα μας οδηγήσει σε ένα υγιές μέλλον.
Για κάθε ελληνικό άγος υπάρχει καθαρμός. Για κάθε ελληνική τραγωδία υπάρχει κάθαρση. Είναι κάτι που οι ηγεσίες της κοινωνίας μας επιλέγουν να μην θυμούνται. Να μην ξέρουν. Να μην θέλουν.
Ας τους ετοιμάσουμε λοιπόν μια μεγαλειώδη έξοδο από την σκηνή. Με δικά μας έξοδα, όπως πάντα. Μια έξοδο καθαρτήρια.
Θραξ Αναρμόδιος
(*) Ο τίτλος είναι του Επίκαιρου Πολίτη από σχόλιό του στο ιστολόγιο του Δ. Καζάκη