Οι θέσεις της Κίνησης Πολιτών Άρδην για τις επικείμενες εκλογές
Το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να δώσει καμία λύση στο δράμα που ζούμε. Και, δυστυχώς, μέρος του προβλήματος δεν είναι μόνον ο δικομματισμός ή οι «μνημονιακές δυνάμεις», αλλά όλες οι κατεστημένες πολιτικές δυνάμεις. Γι’ αυτό και, ενώ πορευόμαστε σε μια από τις σημαντικότερες εκλογές των τελευταίων δεκαετιών, που σηματοδοτούν το οριστικό τέλος της μεταπολίτευσης, το τοπίο μοιάζει σαν μία από τα ίδια. Βρισκόμαστε ακόμα σε κατάσταση όπου αναζητούμε «ψήφους διαμαρτυρίας», «ψήφους απελπισίας», και αναπαράγεται η λογική του «μη χείρον βέλτιστον». Γι’ αυτόν το λόγο, οι ερχόμενες εκλογές μάλλον θα μείνουν στην ιστορία ως οι τελευταίες του παλαιού κόσμου και όχι ως η γένεση του καινούργιου.
Όχι, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, αν και δραματικό, δεν είναι μια καταστροφή. Είναι επίσης μια ευκαιρία. Γιατί η δύναμη του χρήματος έχει, για πρώτη φορά, υπερβεί με ένταση το ρυθμό της μέχρι τότε σταδιακής, σχολαστικής και προσεκτικά οργανωμένης καταστροφής του δημόσιου συμφέροντος και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Και σε μια χώρα τόσο διάσημη για τη φιλοσοφία της ζωής, στον αντίποδα του αγγλοσαξονικού μοντέλου, και διάσημη για την ακούραστη αντίσταση που έχει φέρει στις πολλαπλές μορφές καταπίεσης που προσπάθησαν να τη χαλιναγωγήσουν.
Μεθαύριο στις 25 Μαρτίου αυτός ο λαός θα γιορτάσει την επέτειο της ανεξαρτησίας του πολύ θυμωμένος.
Η δοτή ψευδο-κυβέρνησή θα παρατάξει μια μεραρχία αστυνομικών δυνάμεων και ελεύθερους σκοπευτές στις ταράτσες για να αντιμετωπίσει τον θυμό του λαού. Οι υπάλληλοι και οι υπηρέτες των τοκογλύφων και των τραπεζιτών θα διαπράξουν για άλλη μια φορά το ανόσιο έγκλημα της εφαρμογής ακήρυχτου στρατιωτικού νόμου, όπως έκαναν και στην προηγούμενη ΔΕΘ στην Θεσσαλονίκη.
Ομως ο θυμός ενός ολόκληρου λαού δεν αντιμετωπίζεται με “μέτρα τάξεως” και με την αστυνομία σε ρόλο στρατού κατοχής. Και με ακροβολισμένους ελεύθερους σκοπευτές. Ισα ίσα το αντίθετο. Τα μέτρα αυτά θα παροξύνουν την λαϊκή οργή και τον θυμό. Οπως έγινε και στους αντίστοιχους εορτασμούς των εθνικών επετείων στην γερμανική κατοχή.
Όλοι στις ΚΑΛΠΕΣ, για να διώξουμε την ΤΡΟΙΚΑ από την πατρίδα μας.
Στόχος μας είναι η απελευθέρωση της πατρίδας μας από την κατοχή των τοκογλύφων.
1. Ακύρωση της νέας Δανειακής Σύμβασης.
2. Ολοκλήρωση του PSI και για όσους παρανόμως εξαιρέθηκαν.
3. Αύξηση των μισθών του ιδιωτικού τομέα.
4. Εθνικοποίηση των προβληματικών ιδιωτικών τραπεζών.
5. Μεταφορά των τίτλων ιδιοκτησίας της "Ανώνυμης Εταιρείας αξιοποίησης της ιδιωτικής περιουσίας του δημοσίου" σε ένα ενιαίο ασφαλιστικό ταμείο, που θα περιλαμβάνει όλους τους εργαζομένους της χώρας.
6. Ειδικά δικαστήρια για την οικονομική κρίση και όχι Εξεταστικές Επιτροπές των συνενόχων.
Ο ειδικός στο Κυβερνο-έγκλημα Mikko Hypponen παρουσιάζει τρία είδη διαδικτυακών επιθέσεων...
εναντίον της προσωπικής μας ζωής - όμως μόνο τα δύο θεωρούνται έγκλημα. Γιατί όχι και το τρίτο; Η παρακολούθηση δηλ. του κράτους προς τους πολίτες του;
Στο video που θα δείτε κατωτέρω, με ελληνικούς υποτίτλους, ο Mikko Hypponen κλείνει την ομιλία του ως εξής:
"Οι πολίτες μπορεί να ισχυριστούν: Εντάξει αυτό ακούγεται άσχημο, αλλά αυτό εμένα δεν με επηρεάζει γιατί εγώ είμαι νόμιμος πολίτης. Γιατί πρέπει να ανησυχώ; δεν έχω τίποτα να κρύψω!"
Αυτό είναι ένα επιχείρημα που δεν βγάζει νόημα.
Η προστασία των προσωπικών μας δεδομένων υπονοείται.
Η προστασία των προσωπικών μας δεδομένων δεν τίθεται ως θέμα συζήτησης.
Δεν πρόκειται για ερώτηση ανάμεσα στην προστασία των προσωπικών δεδομένων ενάντια στην ασφάλεια. Είναι ερώτηση σχετική με την ελευθερία ενάντια στον έλεγχο.
Κι ενώ μπορεί να εμπιστευόμαστε τις κυβερνήσεις μας αυτή τη στιγμή, τώρα το 2011, όποιο δικαίωμα παραδίδουμε θα παραδίδεται για πάντα. Εμπιστευόμαστε, εμπιστευόμαστε τυφλά, οποιαδήποτε μελλοντική κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που μπορεί να έχουμε σε 50 χρόνια από τώρα;
Αυτές είναι οι ερωτήσεις για τις οποίες πρέπει να ανησυχούμε τα επόμενα 50 χρόνια.
ΔΕΙΤΕ την, όντως εντυπωσιακή, ομιλία του Mikko H. Hypponen:
Καθώς υπάρχει η υποψία πως η χούντα μπορεί να προκηρύξει εκλογές –για να πάμε σε νέα χούντα-, νέα κόμματα εμφανίζονται στο πολιτικό σκηνικό, το οποίο ανατρέπεται και παίρνει φωτιά. Τα νέα κόμματα είναι πατριωτικά, δημοκρατικά, ανεξάρτητα και πολύ διασκεδαστικά.
Το ιδανικό θα ήταν κάθε Έλληνας να έχει το δικό του κόμμα αλλά, με λίγη προσπάθεια, κάποτε θα το καταφέρουμε κι αυτό.
Αφού καταργήσαμε τους μεσάζοντες στις πατάτες, θα καταργήσουμε τους μεσάζοντες στα κόμματα και θα έχουμε ο καθένας το δικό του.
Για την ώρα, αίσθηση έχει προκαλέσει το νέο κόμμα του Πάνου Καμμένοι, «Ανεξάρτητοι Έλληνες», αφού δεν υπάρχουν ανεξάρτητοι Έλληνες και η μία λέξη αναιρεί την άλλη.
Το κόμμα του κ. Καμμένου θα έπρεπε να λέγεται «Ανεξάρτητοι Ραγιάδες», για να έχει πιο πολλή πλάκα.
Ένα άλλο πολύ ωραίο κόμμα είναι
Ο Προτεσταντισμός "αυτοκτόνησε" και απειλεί με "θάνατο" ολόκληρο τον Χριστιανισμό.
Η κραυγαλέα ανηθικότητα της Νέας Τάξης θα είναι αυτήν που θα την γκρεμίσει.
Όταν οι θεομπαίχτες Εβραίοι "συναντάνε" τους "ανώτερους" Προτεστάντες το αποτέλεσμα είναι "έκρηξη".
Έφτασε το τέλος της ιστορίας;
Στην ιστορία αυτού του κόσμου έχουν αποπειραθεί να "υψωθούν" πολλές τάξεις πραγμάτων με διαφορετικά αποτελέσματα για την κάθε μία από αυτές ...Άλλες το κατάφεραν επιτυχώς και άλλες δεν μπόρεσαν να μείνουν στην ιστορία ούτε καν ως μακρινή "ανάμνηση" ...Άλλες κράτησαν πολλούς αιώνες και άλλες διήρκησαν λιγότερο και από τη διάρκεια ζωής των εμπνευστών τους. Μια άκρως επιτυχημένη Τάξη Πραγμάτων ήταν η χριστιανική. Ήταν ξεχωριστή Τάξη Πραγμάτων, γιατί είχε το δικό της δόγμα και πάνω σε αυτό είχε "χτίσει" ένα τεράστιο σύστημα.
Η 21η Φεβρουαρίου 2012 θα είναι, πλέον, για την Ελλάδα, η ημερομηνία της Μεγάλης Παράδοσης. Είναι η μέρα, που με την υπόσχεση ενός δεύτερου πακέτου ευρωπαϊκής βοήθειας, η ελληνική κυβέρνηση αποδέχτηκε τους εξευτελιστικούς όρους που επέβαλε «η συμμορία του τριπλού Α» κατά τη σύνοδο του Eurogroup, την οποία ελέγχει η Γερμανία : δρακόντειες μειώσεις στις δημόσιες δαπάνες, περικοπές στους κατώτατους μισθούς του ιδιωτικού τομέα και στις συντάξεις, απόλυση 150.000 δημοσίων υπαλλήλων, αύξηση της φορολογίας, μαζικές ιδιωτικοποιήσεις…
Κι όμως, οι Έλληνες είχαν ήδη υποστεί ένα πραγματικό «χρηματοπιστωτικό πραξικόπημα», στις 10 Νοεμβρίου, όταν το Βερολίνο τους επέβαλε μια τρικομματική κυβέρνηση, αποτελούμενη από τους σοσιαλδημοκράτες, τους συντηρητικούς και τους ακροδεξιούς, υπό τον Λουκά Παπαδήμο, πρώην αντιπρόεδρο της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας. Όμως, η θυσία τους, ύστερα από την απίστευτα σκληρή θεραπεία-σοκ που υφίστανται επί τέσσερα χρόνια, δεν ωφέλησε σε τίποτα.
Η ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΑΛΘΗΚΕ ΣΤΟΥΣ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΞΕΝΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ. ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ.
Αξιότιμες κυρίες και κύριοι
Σας απευθύνω την επιστολή αυτή ως ένας από τους πολλούς Έλληνες που όλος ο κόσμος αποκαλεί «τεμπέληδες» και «άχρηστους». Ίσως να μην είναι ξεκάθαρη η εικόνα που έχετε για την Ελλάδα και για αυτό θα ήθελα να σας γνωστοποιήσω και μια άλλη διάσταση αυτής.
Την δεκαετία 2000-2010 πραγματικά η Ελλάδα ξόδευε πολύ περισσότερα χρήματα από αυτά που έβγαζε. Δυστυχώς αυτήν την σπατάλη την εκμεταλλεύτηκαν μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις από όλες τις χώρες για να κερδίσουν εύκολο χρήμα από τους «τεμπέληδες» και «άχρηστους» Έλληνες. Πολλές από αυτές τις πολυεθνικές επιχειρήσεις εκμεταλλεύτηκαν την άθλια λειτουργία του κράτους και παρανόμησαν επί σειρά ετών κερδίζοντας, παράνομα, πολλά εκατομμύρια ευρω από αυτά που μας κατηγορείται ότι σπαταλήσαμε.
Τα κέρδισαν πουλώντας τα προϊόντα τους σε υπερβολικά υψηλές τιμές, εκμεταλλευόμενες παράνομα την δεσπόζουσα θέση τους στην αγορά ή την δυνατότητα να επιβάλλουν παράνομους όρους στις συμφωνίες τους με τους «τεμπέληδες» και «άχρηστους» Έλληνες. Τα κέρδισαν γιατί πολλοί έλληνες πολιτικοί από αυτούς που κυβερνούσαν ήθελα να έχουν καλές σχέσεις μαζί τους και φρόντισαν ώστε η τιμωρία τους να είναι αστεία.
Όλες αυτές οι πολυεθνικές εταιρείες διέλυσαν τους Έλληνες ανταγωνιστές τους χρησιμοποιώντας παράνομες μεθόδους αλλά και την κάλυψη των ελληνικών κυβερνήσεων. Έτσι η ανταγωνιστικότητα μας έπεσε στο μηδέν.
Όλες αυτές οι πολυεθνικές εταιρείες, με τα παράνομα υπερκέρδη από τους «τεμπέληδες» και «άχρηστους» Έλληνες. Έδωσαν πολλά μεροκάματα σε ανθρώπους στις χώρες τους.
Θα σας δώσω ορισμένα παραδείγματα ώστε να γίνω πιο κατανοητός.
Όποιος θέλει εκλογές να σηκώσει το χέρι του. Ας μετρηθούμε τώρα για να δούμε πόσο καλά τα κατάφεραν και αυτή την φορά τα ανδρείκελα που δεν έχουν ένα ένσημο καθαρής εργασίας στην ζωή τους. Είστε πολλοί αυτοί που θέλετε εκλογές και οι περισσότεροι θα τσιμπήσετε κάνοντας το χατήρι να σας αποκαλούν εκλογικό σώμα και όχι λαό. Θα σας σύρουν πάλι ήσυχα και ωραία στην ουρά να τους δώσετε το δικαίωμα να βιάσουν τα ίδια σας τα παιδιά με τις ευλογίες του δήθεν δημοκρατικού καθήκοντος. Το θέμα είναι πώς καταφέρνουν πάντα και έχουν έτοιμα σχέδια να σας βάλουν στο σφαγείο χωρίς να προηγηθεί το μαντρί αυτή την φορά. Αυτή τη φορά έχετε να επιλέξετε ανάμεσα σε πολλούς σωτήρες, κόμματα και κινήματα που δημιουργηθήκαν για έναν και μόνο λόγο: Να σας κάνουν να νιώσετε ότι πήρατε την εκδίκησή σας καταψηφίζοντας τους προδότες αλλά με το εκλογικό σύστημα που θέλουν αυτοί. Αναρωτηθήκατε όμως ποτέ ποιοι είναι αυτοί που είναι πίσω από τα κινήματα και κόμματα που ξεπηδούν σαν κατσαρίδες στους δρόμους μόλις η θερμοκρασία ανέβει; Τι δουλειά κάνουν; Πού ήταν τόσο καιρό κρυμμένοι και δεν μιλούσαν παρά παρακολουθούσαν να εξελίσσεται αυτό που τώρα λένε ότι το ήξεραν από πριν, και το σημαντικότερο ποιοι είναι οι χρηματοδότες τους εν μέσω κρίσης;
Κι εσύ θέλεις εκλογές για να μπάσεις 15 κόμματα στην βουλή πού θα κάνουν τι ακριβώς; Εφόσον δεν θα μπορούν να σταματήσουν δια ψηφοφορίας κανένα από τα αισχρά σχέδια που έχουν ήδη υπογραφεί για τα επόμενα 50 χρόνια από τα δύο ευρωπαϊκοθρεμμένα σου δυνατά κόμματα και με το άχρηστο "όχι" των ανάπηρων αντιπολιτευτικών , ποιος ο λόγος της ύπαρξής τους; Ένας και μοναδικός είναι ο λόγος: Να έχεις νιώσει ηττημένος και διά της ιερής ψήφου σου. Να καταλάβεις την επόμενη ημέρα των εκλογών ποιος κάνει το κουμάντο σε αυτή την χώρα και ότι εσύ, μικρέ μου ψηφοφόρε, με την οργισμένη μέχρι χθες φωνή έδωσες και το τελευταίο σου όπλο που θα μπορούσες να το κρύψεις για να μην ξέρουν τελικά πόσο δυνατός είσαι όταν αρνείσαι να παίξεις πόλεμο με τους δικούς τους κανόνες .
Και θα ρωτήσεις : «Η αποχή θα βοηθήσει να βγω από τον πάτο που έχω κολλήσει;» Και η απάντηση είναι ότι η ψήφος σου στα ανδρείκελα που μοστράρουν σε εφημερίδες και τηλεοράσεις σε έφεραν στον πάτο. Και όχι απλά σε έφεραν εκεί αλλά σου τσιμεντώσαν και τα πόδια με μπετόν την «Δημοκρατία» . Άντε να βάλεις κι άλλους συναδέλφους τους στο κατοχικό κυνοβούλιο να έχουν να μιλάνε μεταξύ τους για σένα -τον κρίμα- πίνοντας κρασάκια παρέα στο καφενείο της Βουλής. Ξέρουν την αχίλλειο πτέρνα σου και αυτή είναι η εκδικητική σου ψήφος και όχι η ιερή ελληνική ψήφος. Θα στην ξαναχτυπήσουν την πτέρνα για να δουν τον Αχιλλέα, που κρύβεις μέσα σου αυτές τις μέρες του πολέμου, να γονατίζει μια και καλή. Σκέψου αυτή την φορά μόνο τούτο: Όταν περάσεις το Πικραίο Πέλαγος που αρμενίζεις με σχισμένα πανιά ψάχνοντας για μια ακτή να δώσεις την μάχη σου, καλύτερα να κόψεις από τον αστράγαλο το πόδι που φέρει αυτή την ριμάδα πτέρνα. Ένας πολεμιστής είναι πιο επικίνδυνος όταν ο ίδιος καταλάβει πιο είναι το αδύναμο σημείο του, και να΄ σαι σίγουρος, ότι όταν το ακρωτηριάσει κανένα κάστρο δεν είναι τόσο μεγάλο για να απωθήσει τον οργισμένο στρατό του Δικαίου που κρύβει μέσα του.
Το ανθελληνικό κλίμα στην Ευρώπη εμποδίζει την αναζήτηση διεξόδου από την κρίση. Πολιτικοί και πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) επιθυμούν την αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρώπη. Κυριαρχεί πλέον η άποψη ότι οι Έλληνες είναι «διαφορετικοί». Σύμφωνα με την εναργή παρομοίωση μιας Γαλλίδας δημοσιογράφου, αντιμετωπίζονται όπως οι «SDF», δηλαδή οι άστεγοι του Παρισιού: τους λυπόμαστε, αλλά δεν ταυτιζόμαστε.
Η σημασία του ελληνικού πολιτισμού για την οικοδόμηση της ευρωπαϊκής ταυτότητας από τον 18ο αιώνα και εξής, θεμελίωσε και ανέπτυξε τον φιλελληνισμό. Όμως, χωρίς ενεργό παρουσία στην καλλιέργεια αυτού του εθνικού συγκριτικού πλεονεκτήματος και χωρίς δυναμική νέα πολιτισμική προσφορά, η σχέση με την αρχαιότητα μετατρέπεται από πλεονέκτημα σε στοιχείο εξευτελιστικών συγκρίσεων.
Τεράστια απόσταση χωρίζει την σημερινή αντίληψη για τους Έλληνες από την εξιδανικευμένη εικόνα τους κατά τον πόλεμο ή την δικτατορία. Η προφανής επικοινωνιακή χρεοκοπία συμπληρώνει και εντείνει…
Μαθήματα από τους Βίκινγκς είναι ο τίτλος του ντοκυμαντέρ που θα μεταδοθεί από την ΝΕΤ στις 8-3-2012 και ώρα 22.00. Το πολύ ενδιαφέρον αυτό ντοκυμαντέρ αναφέρεται στον τρόπο που αντιμετώπισαν οι Ισλανδοί τόσο το αντίστοιχο με το δικό μας οικονομικό πρόβλημα, όσο και το πολιτειακό τους πρόβλημα. Ο τρόπος που αντιμετώπισαν τα προβλήματά τους οι Ισλανδοί και με αυτόν νίκησαν, ακούει στο όνομα «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» και όχι αυταρχισμός, όπως σε μας. Όπως είναι γνωστό, οι Ισλανδοί πολίτες σχημάτισαν Λαϊκή Συντακτική Εθνοσυνέλευση, άλλαξαν μόνοι τους το Σύνταγμα της χώρας τους και αντιμετώπισαν την κρίση τους. Τον τρόπο σύνταξης του Νέου Συντάγματος από τον ίδιο το λαό, μας τον εξηγεί η συμμετέχουσα στην Λαϊκή Συντακτική Εθνοσυνέλευση, Άστρος Γκουνλαουσντότιρ φοιτήτρια:… «Διαβάζαμε τα άρθρα ένα – ένα για να δούμε πως ήταν ως τις μέρες μας και αν χρειαζόταν να γραφούν ξανά. Μετά δημιουργούσαμε τα δικά μας άρθρα, τα οποία δημοσιεύονταν στο Ίντερνετ, όπου το κοινό μπορούσε να σχολιάσει. Έπειτα, κοιτούσαμε αυτά τα σχόλια και εξετάζαμε αν χρειαζόταν αλλαγή στα άρθρα, λαμβάνοντας υπόψη τις επισημάνσεις του κοινού.» Και καταλήγει: «Για μένα είναι βήμα προς το μέλλον. Είναι μέρος της άμεσης δημοκρατίας, να επιτρέπεται σε καθημερινούς πολίτες να συμμετέχουν στην καθημερινή ζωή της πολιτικής. Και το ίντερνετ μπορεί να παίξει έναν τέτοιο ρόλο». Πέτρος Χασάπης Δείτε την δημοκρατική άποψη του Προέδρου της Ισλανδίας και συγκρίνετέ την με την άποψη των δικών μας πολιτικών!!!!
Το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να δώσει καμία λύση στο δράμα που ζούμε. Και, δυστυχώς, μέρος του προβλήματος δεν είναι μόνον ο δικομματισμός ή οι «μνημονιακές δυνάμεις», αλλά όλες οι κατεστημένες πολιτικές δυνάμεις. Γι’ αυτό και, ενώ πορευόμαστε σε μια από τις σημαντικότερες εκλογές των τελευταίων δεκαετιών, που σηματοδοτούν το οριστικό τέλος της μεταπολίτευσης, το τοπίο μοιάζει σαν μία από τα ίδια. Βρισκόμαστε ακόμα σε κατάσταση όπου αναζητούμε «ψήφους διαμαρτυρίας», «ψήφους απελπισίας», και αναπαράγεται η λογική του «μη χείρον βέλτιστον». Γι’ αυτόν το λόγο, οι ερχόμενες εκλογές μάλλον θα μείνουν στην ιστορία ως οι τελευταίες του παλαιού κόσμου και όχι ως η γένεση του καινούργιου.
